Wskazówki, jak leczyć grzyby na nogach i rękach

Grzyb na nogach i rękach jest powszechną chorobą zakaźną, w której mikroskopijne zarodniki rozrastają się na całej skórze. Grzybice dotykają do 10% dorosłej populacji. Zakażenie osób starszych wynosi powyżej 30%.

Częstość i ciężkość przebiegu choroby, poza wiekiem, zależy od wielu czynników – klimatu, płci, zawodu, warunków społecznych, czasu trwania antybiotykoterapii w historii itp.

Przyczyny i sposoby infekcji

Zmiany grzybicze dłoni i stóp są najczęściej powodowane przez trichofity, drożdżaki, epidermofity i mikrospory. Te same rodzaje grzybów powodują również zmiany w grzybicy i paznokciach.

Skóra mężczyzn jest częściej podatna na trichofity i epidermofity. Skóra kobiet jest zakażona głównie grzybami drożdżowymi.

Infekcja nóg najczęściej występuje u osoby chorej. Zwykle dzieje się tak podczas odwiedzania potencjalnie niebezpiecznych miejsc - plaż, łaźni publicznych, saun, szatni i pryszniców w sporcie i siłowni oraz podczas korzystania z ręczników innych osób. Choroba może również wybuchnąć podczas noszenia ciasnych butów.

Ręce są najczęściej zarażane podczas pielęgnacji obolałych stóp i stosowania leków. Zarażenie w miejscu pracy jest również możliwe wśród pracowników piekarni oraz osób wykonujących prace rolnicze lub remontowo-budowlane. Zarazić się można również poprzez ściśnięcie ręki choremu. Grzyby rozmnażają się intensywnie w warunkach dużej wilgotności.

Dlatego czynnikami ryzyka są wszystkie procesy, w których zachodzi maceracja skóry:

1. Mycie ręczne.
2. Częste czyszczenie na mokro.
3. Zmywanie naczyń itp.

Noszenie gumowanych butów przez długi czas jest niebezpieczne dla skóry nóg.

Choroby grzybicze stóp i dłoni są również wywoływane przez spadek odporności, ogólne choroby przewlekłe oraz częste urazy skóry stóp i dłoni.

Jak się dowiedzieć, czy to grzyb

Objawia się uszkodzenie skóry stóp i przestrzeni międzypalcowych:

• zaczerwienienie i podrażnienie skóry;
• swędzenie przestrzeni międzypalcowych;
• biały łuszczenie i swędzenie podeszwowej powierzchni stopy;
• wysypki bąbelkowe z treścią ropną lub surowiczą;
• długotrwałe, nie gojące się bolesne rany.

Grzyb na rękach ma następujące objawy:

• przesuszona skóra;
• powstawanie białych łusek na skórze;
• swędzące zaczerwienienie i podrażnienie między palcami, a skóra może nawet pękać;
• obszary zaczerwienienia skóry na grzbiecie dłoni;
• zmieniają kolor, a paznokcie zaczynają się kruszyć, pojawiają się na nich bruzdy, pęknięcia, ubytki;
• rozległe zmiany chorobowe nadają skórze niebieskawo-fioletowy kolor.

Jeśli pojawią się takie objawy, należy natychmiast skontaktować się z dermatologiem. Po badaniu lekarz może pobrać skrobanie do analizy mikroskopowej. To odróżni proces grzybiczy od egzemy, łuszczycy i innych chorób skóry. Po określeniu rodzaju grzyba można wysiać łuski na pożywce w celu określenia wrażliwości na leki. Umożliwia to wybór skuteczniejszej kuracji, która pozwala szybko pozbyć się grzyba.

Zasady leczenia

Grzyb na dłoniach i stopach nie powinien być pozostawiony bez leczenia, nawet jeśli dotknięty obszar jest bardzo mały. Jeśli powstałe ogniska pozostaną bez terapii, grzyb zacznie bardzo szybko rosnąć, przechwytując duże obszary skóry.

Oprócz narastającego defektu kosmetycznego i ciągłego dyskomfortu w postaci swędzenia i bólu, człowiek staje się źródłem infekcji dla innych ludzi.

W przypadku ciężkich chorób podstawowych (cukrzyca, żylaki, beri-beri itp. ) Lub warunków pracy, które powodują występowanie chorób grzybiczych, leczenie będzie trwałe i zajmie dużo czasu.

Aby dowiedzieć się, jak szybko i gwarantowane jest wyleczenie grzyba na nogach i ramionach, potrzebujesz tylko lekarza. Leki o działaniu miejscowym i ogólnym należy przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami dermatologa. Samoleczenie może prowadzić zarówno do reakcji alergicznych, jak i zwiększonego wzrostu kolonii grzybów na skórze. W każdym przypadku lekarz ustala indywidualnie dobrany schemat leczenia, biorąc pod uwagę rodzaj grzyba, jego występowanie na skórze oraz obecność infekcji.

Rodzaje leczenia:

• Lokalny. Takie leczenie pozwala stworzyć maksymalne stężenie leku w zmianach. Miejscowe preparaty to maści, kremy, talki, żele, lakiery, aerozole. Aby uniknąć odporności grzybów na leki, należy je okresowo prawidłowo zmieniać.
• Ogólny. Stosuje się go w zaawansowanych przypadkach choroby, a także w przypadku uszkodzenia głębokich warstw skóry. Lekarz wybiera tabletki z grupy przeciwgrzybiczej.
• Łączny. Połączenie leczenia miejscowego i ogólnego daje większy efekt i znacznie skraca czas leczenia.

Przed nałożeniem preparatów skórę należy dokładnie umyć i osuszyć do całkowitego wyschnięcia. Stosowanie leków na wilgotną skórę zmniejszy ich działanie terapeutyczne, stworzy sprzyjające warunki do rozwoju grzyba i spowolni proces gojenia. Nasmaruj dotkniętą powierzchnię maściami, żelami i płynami przepisanymi przez lekarza czystą szpatułką lub szpatułką. Dłonie, aby uniknąć samozakażenia, lepiej nie stosować substancji leczniczych.

W celu głębszego wnikania leków w dotkniętą skórę i przyspieszenia procesu gojenia można przed zastosowaniem maści leczniczych wykonać kąpiele sodowe. Substancje lecznicze nakłada się nie tylko na same zmiany chorobowe, ale także na zdrową skórę około 2-3 cm, co nie pozwoli na rozwój grzyba w nowych obszarach. Oprócz miejscowej terapii maściami i kremami, w celu ogólnego działania na organizm, lekarz może przepisać również tabletki przeciwgrzybicze.

Jeśli stopa zaczyna nieprzyjemnie pachnieć, skonsultuj się z dermatologiem w celu doboru zabiegów fizjoterapeutycznych lub specjalnych leków.

Leczenie grzyba na nogach trwa zwykle do półtora miesiąca. Aby utrwalić efekt i zapobiec ewentualnym nawrotom, konieczne jest smarowanie miejsc, w których doszło do porażki grzybów, przez kolejne dwa tygodnie.

Podczas leczenia konieczne jest monitorowanie higieny osobistej. Skarpetki należy zmieniać codziennie. Mycie rzeczy, które mają kontakt z dotkniętymi obszarami skóry, należy wykonywać w gorącej wodzie.

Szybki powrót do zdrowia pomoże również w leczeniu obustronnej wewnętrznej powierzchni butów i wkładek specjalnymi terapeutycznymi i profilaktycznymi sprayami przeciwgrzybiczymi.

Zapobieganie infekcjom i nawrotom

Aby nie zarazić się infekcją grzybiczą, a także zapobiec nawrotowi już przeniesionej choroby, należy podjąć szereg środków zapobiegawczych:

• Nie zapomnij o dokładnym umyciu rąk i stóp, a następnie wycieraniu do sucha przy każdym zabrudzeniu, a także na noc.
• Na nogi należy przeznaczyć osobny, indywidualny dla każdego członka rodziny ręcznik.
• Codziennie zmieniaj wyroby pończosznicze. Nieświeże ubrania należy prać w temperaturze co najmniej 60°C. Nie zakładaj pończoch i skarpet na mokre stopy!
• Noś buty, które dobrze dopasowują się do stopy. Stopa nie powinna być ściskana przez buty.
• Nie chodź boso w obszarach o wysokim ryzyku infekcji.
• Nie przymierzaj czyichś butów.
• Unikaj przebywania w wilgotnych lub wilgotnych miejscach. Unikaj pocenia się stóp.
• Po odwiedzeniu potencjalnie niebezpiecznych miejsc, a także sklepów obuwniczych, zawsze nawadniaj stopy sprayem przeciwgrzybiczym.
• Regularnie czyścić wewnętrzną powierzchnię buta za pomocą terapeutycznych proszków lub aerozoli.
• Podczas pracy z chemikaliami należy zawsze nosić rękawice ochronne.
• W przypadku naruszenia integralności skóry należy jak najszybciej przeprowadzić antyseptyczne leczenie urazów.
• Odwiedzając gabinety manicure i pedicure upewnij się, że instrumenty są sterylne.
• W celach terapeutycznych i profilaktycznych pomocne będzie również włączenie do diety sfermentowanych produktów mlecznych, czosnku i orzechów.

Jeśli jednak wystąpiła infekcja grzybicza, konieczne jest poddanie się pełnemu cyklowi leczenia zaleconemu przez lekarza, nawet jeśli objawy choroby ustąpią.